Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 2, 222 - 244, 31.12.2022
https://doi.org/10.38122/ased.62.8

Öz

Çalışmanın amacı, “psikolojik sermaye ve iş performansı arasındaki ilişkiyi incelemek ve bu ilişkide politik yetinin düzenleyici rolünü” belirlemektir. Araştırmanın örneklemini, Aksaray ilindeki bir kamu kurumunun araştırmaya katılan 157 çalışanı oluşturmaktadır. Literatür incelendiğinde, psikolojik sermaye ve iş performansının birlikte incelendiği çalışmalara rastlansa da bu iki değişken arasındaki ilişkide politik yetinin düzenleyici değişken olarak ele alındığı bir çalışmaya ise rastlanmamıştır. Araştırmanın analizlerinde SSPS 26 paket programı kullanılmıştır. Araştırmada, tanımlayıcı istatistikler, korelasyon ve çoklu regresyon analizleri uygulanmıştır. Düzenleyici etki analizi ise PROCESS Macro V4.1 programı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda “psikolojik sermaye ve iş performansı arasında pozitif yönlü anlamlı ilişkiler” bulunmuştur. Regresyon analizi sonuçları değerlendirildiğinde; “psikolojik sermayenin iş performansı üzerinde anlamlı etkisinin olduğu” tespit edilmiştir. Psikolojik sermayenin; “öz yeterlilik, psikolojik dayanıklılık ve umut boyutların görev performansı üzerinde anlamlı etkileri” bulunmuştur. Psikolojik sermayenin “öz yeterlilik ve psikolojik dayanıklılık boyutlarının bağlamsal performans üzerinde etkisinin olduğu” belirlenmiştir. Ancak çalışmada “politik yetinin, psikolojik sermaye ve iş performansı arasındaki ilişkide düzenleyici etkisinin olmadığı” görülmüştür.

Kaynakça

  • Akçay, V. H. (2011). Pozitif psikolojik sermaye kavramı ve işletmelerde sürdürülebilir rekabet üstünlüğünü sağlamadaki rolü. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 13(1), 73-98.
  • Akçay, V. H., & Bilgin, K. U. (2016). Kamu performans yönetimine etkisi açısından psikolojik sermaye. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (12), 154-174.
  • Atay, S. (2009). Politik yeti envanterinin Türkiye’de test edilmesi. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 891–896.
  • Atay, S. (2010). İş hayatında politik yeti. İstanbul: Namar Yayıncılık.
  • Avey, J. B.; Rebecca, J. R.; Luthans, F. & Ketan, H. M. (2011). Meta- analysis of the ımpact of positive psychological capital on employee attitudes, behaviors, and performance. Human Resource Development Quart, (22), 127-152.
  • Bandura, A., & Locke, E. A. (2003). Negative self-efficacy and goal effects revisited. Journal of Applied Psychology, (88), 87-99.
  • Begenirbaş, M. & Turgut, E. (2016). Psikolojik sermayenin çalışanların yenilikçi davranışlarına ve performanslarına etkileri: savunma sektöründe bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(1) , 57-93.
  • Baron, R. M. & Kenny, D. A. (1986). The moderator–mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173-1182.
  • Bayram, N. (2010). Yapısal eşitlik modellemesine giriş AMOS uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Blickle, G., Ferris, G. R., Munyon, T. P., Momm, T., Zettler, I., Schneider, P. B., & Buckley, M. R. (2011). A multi‐source, multi‐study investigation of job performance prediction by political skill. Applied Psychology, 60(3), 449-474.
  • Bolat, O. (2011). Öz-yeterlilik ve tükenmişlik ilişkisi: lider- üye etkileşiminin aracılık etkisi, Ege Akademik Bakış, 11(2), 255-266.
  • Bouckenooghe, D., Zafar, A. & Raja, U. (2015). How ethical leadership shapes employees’ job performance: the mediating roles of goal congruence and psychological capital. Journal of Business Ethics, (129), 251–264.
  • Borman, W. C. & Motowidlo, S. J. (1997). Task performance and contextual performance: the meaning for personnel selection research, Human Performance, 10(2), 99-109.
  • Burmaoğlu S, Polat M. & Meydan, C. (2013). Örgütsel davranış alanında ilişkisel analiz yöntemleri ve Türkçe yazında aracılık modeli kullanımı üzerine bir inceleme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 13 - 26.
  • Csikszentmihalyi, M. (1990). Flow: the psychology of optimal experience. New York: Harper Perennial.
  • Çetin, F., & Basım, H. N. (2012). Örgütsel psikolojik sermaye: Bir ölçek uyarlama çalışması. Amme İdaresi Dergisi, 45(1), 121-137.
  • Çıtak, M. (2011). Politik yeti ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: yöneticiler üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları, Pegem Akademi, Ankara.
  • Coşkun, H. H. & Mamacı, M. (2021). Pandemi döneminde öğretmenlerin iş yaşamı: Covid-19 fobisi, işten ayrılma niyeti ve psikolojik sermaye. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(44), 7912-7934.
  • Deci, E., & Ryan, R. (2000). The “What” And “Why” of Goal Pursuits: Human Needs and The Self Determination of Behaviour. Psychological Inquiry, 11(4), 227-269.
  • Erkuş, A. & Fındıklı, M. A. (2013). Psikolojik sermayenin iş tatmini, iş performansı ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisine yönelik bir araştırma, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 42 (2), 302-318.
  • Ferris, G. R., Treadway , D. C., Kolodinsky , R. W., Hochwarter , W. A., Kacmar , C. J., Douglas, C., & Frink, D. D. (2005). Development and validation of the political skill ınventory. Journal of Management, 31(1), 127-150.
  • Ferris, G. R., Sherry, L. D., & Perrewe, P. L. (2005). Political skill at work: impact on work effectivenes. Mountain View: Davies-Black Publishing.
  • Fredrickson, B. (1998). What good are positive emotions?. Review of general psychology, 2(3), 300-319.
  • Ford, D.K. (2011). An evaluation of moderating ınfluences of employee proactive personality: empowerment and political skill. Dissertation of Doctorate, Portland State University, Portland.
  • Goodman, S., & Svyantek, D. (1999). Person–organization fit and contextual performance: do shared values matter. Journal of Vocational Behavior, (55), 254 –275.
  • Hayes, A. F. (2013). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression-based approach. New York, NY: The Guilford Press.
  • Hobfoll, S. (1989). Conservation of resources: new attempt at conceptualizing stress. American Psychological Association, , 44(3), 513-524.
  • Jawahar, I. M. & Carr D. (2007). Conscientiousness and contextual performance the compensatory effects of perceived organizational support and leader-member Exchange. Journal of Managerial Psychology, (22), 330-349.
  • Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 3. Baskı, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Koçak, R.D. (2019). Öncülleri ve ardılları ile psikolojik sermaye: sivil havacılık çalışanları üzerine bir araştırma, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 54(4), 1621-1642.
  • Korkmazer, F., Ekingen, E., & Yıldız, A. (2016). Psikolojik sermayenin çalışan performansına etkisi: sağlık çalışanları üzerinde bir araştırma. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 3(19), 271-281.
  • Levy, D.A., Collins, B.E. & Nail, P.R. (1998). A new model of interpersonal influence characteristics. Journal of Social Behavior and Personality, (13), 715-735.
  • Luthans, F. (2002). Positive organizational behavior: developing and managing psychological strengths. Academy of Management Executive, (16), 57–72.
  • Luthans, F., & Youssef, C. M. (2004). Human social and now positive psychological capital management: ınvesting in people for competitive advantage. Organizational Dynamics, 33(2), 143-160.
  • Luthans, F., Avolio, B. J., Walumbwa, F. O., & Li, W. (2005). The psychological capital of chinese workers: exploring the relationship with performance. Management and Organization Review, 1(2), 249–271.
  • Luthans, F., Avolio, B.J., Avey, J.B. & Norman, S. M. (2007). Positive psychological capital: measurement and relationship with performance and satisfaction. Personal Psychology, (60), 541-572.
  • Luthans, F., Youssef, C. M., & Avolio, B. J. (2007). Psychological capital:developing the human competitive edge. New York: Oxford University Press.
  • Luthans, F., Norman, S. M., Avolio, B. J., & Avey, J. B. (2008). The mediating role of psychological capital in the supportive organizational climate employee performance relationship. Journal of Organizational Behavior. (29), 219-238.
  • Mayes, B.T. & Allen, R.W. (1977). Toward a definition of organizational politics. Academy of Management Review, 2(4), 672-678.
  • Mintzberg, H. (1985). Organization as political arena. Journal of Management Studies, 22(2), 134-154.
  • Öğüt, A., & Kaplan, M. (2015). Sağlık sektöründe psikolojik sermayenin iş performansı üzerindeki etkisi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 15 (30), 86-99.
  • Özdemir, M., & Gören, S. Ç. (2016). Politik beceri ve psikolojik sermaye arasındaki ilişkinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 333-345.
  • Pfeffer, J. (1981). Power ın organizationsi. Pitman Publishing, Marshfield, MA.
  • Robbins, S. P. & Judge, T. A. (2012). Örgütsel davranış. (İ. Artan, Çev.). İstanbul: Nobel Yayınları.
  • Semadar, A., Robbins, G. & Ferris, G. R. (2006). Comparing the validity of multiple social effectiveness constructs in the prediction of managerial job performance. Journal of Organizational Behaviour, (27), 443-461.
  • Snyder, C. R. (2002). Hope theory: rainbows in the mind. Psychological Inquiry, (13), 249-276.
  • Şener, Y. (2017). Örgüt ikliminin iş performansı üzerindeki etkisinde psikoljk sermayenin ara değişken rolü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Tamer, İ. (2015). The effect of positive psychological capital on emotional labor. International Journal of Research in Business and Social Science, 4(2), 20-34.
  • Tetı̇k, H.T., L.O. Ataç & Köse, S. (2018). Psı̇kolojı̇k sermaye ı̇le ı̇ş doyumu ve performans ı̇lı̇şkı̇sı̇: türkı̇ye’de yapılan araştırmalar üzerı̇nden bı̇r meta analı̇zı̇. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 32(2), 289-312.
  • Topaloglu, T., & Özer, P. S. (2014). Psikolojik sermaye ile iş performansı arasındaki otantik liderliğin düzenleyici etkisi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6(1), 156-171.
  • Tüzün, İ. K., Çetin, F. & Basim, H. N. (2018). Improving job performance through identification and psychological capital. International Journal of Productivity and Performance Management, 67(1), 155-170.
  • Uğur, D. (2017). Psikolojik sermaye ve örgütsel adaletin iş performansı üzerindeki etkisi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Ünlü, O., & Yürür, Ş. (2011). Duygusal emek, duygusal tükenme ve görev/bağlamsal performans ilişkisi: yalova'da hizmet sektörü çalışanları ile bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (37), 183-207.
  • Werner, J. M. (2000). Implications of OCB and contextual performance for human resource management. Human Resource Management Review, 10(1), 3- 24.
  • Wihler, A., Blickle, G., Ellen III, B. P., Hochwarter, W. A., & Ferris, G. R. (2017). Personal initiative and job performance evaluations: role of political skill in opportunity recognition and capitalization. Journal of Management, 43(5), 1388-1420.
  • Wood, R., & Bandura, A. (1989). Social cognitive theory of organizational management. Academy of Management Review, (14), 361-384.
  • Yıldıztaşı, M. B. (2017). Politik beceri ile örgütsel tükenmişlik ilişkisinin ortaokul öğretmenlerinin görüşlerine göre incelenmesi (Yalova ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yetgin, M.A. (2016). Örgütsel psikolojik sermaye ve destekleyici örgüt kültürünün otantik liderlikte rolü: görgül bir araştırma. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 51(2) : 128-156.

THE MODERATING EFFECT OF POLITICAL SKILL ON THE RELATIONSHIP BETWEEN PSYCHOLOGICAL CAPITAL AND JOB PERFORMANCE

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 2, 222 - 244, 31.12.2022
https://doi.org/10.38122/ased.62.8

Öz

The purpose of the study “is to examine the relationship between psychological capital and job performance and to determine the moderator role of political skill in this relationship”. The sample of the research consists of 157 employees of a public institution in Aksaray who participated in the research. When the literature is examined, although there are studies that examine psychological capital and job performance together, there is no study in which political skill is considered as a regulatory variable in the relationship between these two variables. SSPS 26 package program was used in the analysis of the research. Descriptive statistics, correlation and multiple regression analyzes were applied in the study. Moderator impact analysis was carried out with the PROCESS Macro V4.1 program. As a result of the research, “positive significant relationships were found between psychological capital and job performance”. When the results of the regression analysis are evaluated; “It has been determined that psychological capital has a significant effect on job performance”. “Psychological capital; significant effects of self-efficacy, resilience and hope dimensions on task performance were found”. It has been determined that “the self-efficacy and resilience dimensions of psychological capital have an effect on contextual performance”. However, it was seen that political skill did not have a moderating effect on the relationship between psychological capital and job performance.

Kaynakça

  • Akçay, V. H. (2011). Pozitif psikolojik sermaye kavramı ve işletmelerde sürdürülebilir rekabet üstünlüğünü sağlamadaki rolü. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 13(1), 73-98.
  • Akçay, V. H., & Bilgin, K. U. (2016). Kamu performans yönetimine etkisi açısından psikolojik sermaye. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (12), 154-174.
  • Atay, S. (2009). Politik yeti envanterinin Türkiye’de test edilmesi. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 891–896.
  • Atay, S. (2010). İş hayatında politik yeti. İstanbul: Namar Yayıncılık.
  • Avey, J. B.; Rebecca, J. R.; Luthans, F. & Ketan, H. M. (2011). Meta- analysis of the ımpact of positive psychological capital on employee attitudes, behaviors, and performance. Human Resource Development Quart, (22), 127-152.
  • Bandura, A., & Locke, E. A. (2003). Negative self-efficacy and goal effects revisited. Journal of Applied Psychology, (88), 87-99.
  • Begenirbaş, M. & Turgut, E. (2016). Psikolojik sermayenin çalışanların yenilikçi davranışlarına ve performanslarına etkileri: savunma sektöründe bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(1) , 57-93.
  • Baron, R. M. & Kenny, D. A. (1986). The moderator–mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173-1182.
  • Bayram, N. (2010). Yapısal eşitlik modellemesine giriş AMOS uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
  • Blickle, G., Ferris, G. R., Munyon, T. P., Momm, T., Zettler, I., Schneider, P. B., & Buckley, M. R. (2011). A multi‐source, multi‐study investigation of job performance prediction by political skill. Applied Psychology, 60(3), 449-474.
  • Bolat, O. (2011). Öz-yeterlilik ve tükenmişlik ilişkisi: lider- üye etkileşiminin aracılık etkisi, Ege Akademik Bakış, 11(2), 255-266.
  • Bouckenooghe, D., Zafar, A. & Raja, U. (2015). How ethical leadership shapes employees’ job performance: the mediating roles of goal congruence and psychological capital. Journal of Business Ethics, (129), 251–264.
  • Borman, W. C. & Motowidlo, S. J. (1997). Task performance and contextual performance: the meaning for personnel selection research, Human Performance, 10(2), 99-109.
  • Burmaoğlu S, Polat M. & Meydan, C. (2013). Örgütsel davranış alanında ilişkisel analiz yöntemleri ve Türkçe yazında aracılık modeli kullanımı üzerine bir inceleme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 13 - 26.
  • Csikszentmihalyi, M. (1990). Flow: the psychology of optimal experience. New York: Harper Perennial.
  • Çetin, F., & Basım, H. N. (2012). Örgütsel psikolojik sermaye: Bir ölçek uyarlama çalışması. Amme İdaresi Dergisi, 45(1), 121-137.
  • Çıtak, M. (2011). Politik yeti ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: yöneticiler üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları, Pegem Akademi, Ankara.
  • Coşkun, H. H. & Mamacı, M. (2021). Pandemi döneminde öğretmenlerin iş yaşamı: Covid-19 fobisi, işten ayrılma niyeti ve psikolojik sermaye. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(44), 7912-7934.
  • Deci, E., & Ryan, R. (2000). The “What” And “Why” of Goal Pursuits: Human Needs and The Self Determination of Behaviour. Psychological Inquiry, 11(4), 227-269.
  • Erkuş, A. & Fındıklı, M. A. (2013). Psikolojik sermayenin iş tatmini, iş performansı ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisine yönelik bir araştırma, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 42 (2), 302-318.
  • Ferris, G. R., Treadway , D. C., Kolodinsky , R. W., Hochwarter , W. A., Kacmar , C. J., Douglas, C., & Frink, D. D. (2005). Development and validation of the political skill ınventory. Journal of Management, 31(1), 127-150.
  • Ferris, G. R., Sherry, L. D., & Perrewe, P. L. (2005). Political skill at work: impact on work effectivenes. Mountain View: Davies-Black Publishing.
  • Fredrickson, B. (1998). What good are positive emotions?. Review of general psychology, 2(3), 300-319.
  • Ford, D.K. (2011). An evaluation of moderating ınfluences of employee proactive personality: empowerment and political skill. Dissertation of Doctorate, Portland State University, Portland.
  • Goodman, S., & Svyantek, D. (1999). Person–organization fit and contextual performance: do shared values matter. Journal of Vocational Behavior, (55), 254 –275.
  • Hayes, A. F. (2013). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression-based approach. New York, NY: The Guilford Press.
  • Hobfoll, S. (1989). Conservation of resources: new attempt at conceptualizing stress. American Psychological Association, , 44(3), 513-524.
  • Jawahar, I. M. & Carr D. (2007). Conscientiousness and contextual performance the compensatory effects of perceived organizational support and leader-member Exchange. Journal of Managerial Psychology, (22), 330-349.
  • Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 3. Baskı, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Koçak, R.D. (2019). Öncülleri ve ardılları ile psikolojik sermaye: sivil havacılık çalışanları üzerine bir araştırma, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 54(4), 1621-1642.
  • Korkmazer, F., Ekingen, E., & Yıldız, A. (2016). Psikolojik sermayenin çalışan performansına etkisi: sağlık çalışanları üzerinde bir araştırma. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 3(19), 271-281.
  • Levy, D.A., Collins, B.E. & Nail, P.R. (1998). A new model of interpersonal influence characteristics. Journal of Social Behavior and Personality, (13), 715-735.
  • Luthans, F. (2002). Positive organizational behavior: developing and managing psychological strengths. Academy of Management Executive, (16), 57–72.
  • Luthans, F., & Youssef, C. M. (2004). Human social and now positive psychological capital management: ınvesting in people for competitive advantage. Organizational Dynamics, 33(2), 143-160.
  • Luthans, F., Avolio, B. J., Walumbwa, F. O., & Li, W. (2005). The psychological capital of chinese workers: exploring the relationship with performance. Management and Organization Review, 1(2), 249–271.
  • Luthans, F., Avolio, B.J., Avey, J.B. & Norman, S. M. (2007). Positive psychological capital: measurement and relationship with performance and satisfaction. Personal Psychology, (60), 541-572.
  • Luthans, F., Youssef, C. M., & Avolio, B. J. (2007). Psychological capital:developing the human competitive edge. New York: Oxford University Press.
  • Luthans, F., Norman, S. M., Avolio, B. J., & Avey, J. B. (2008). The mediating role of psychological capital in the supportive organizational climate employee performance relationship. Journal of Organizational Behavior. (29), 219-238.
  • Mayes, B.T. & Allen, R.W. (1977). Toward a definition of organizational politics. Academy of Management Review, 2(4), 672-678.
  • Mintzberg, H. (1985). Organization as political arena. Journal of Management Studies, 22(2), 134-154.
  • Öğüt, A., & Kaplan, M. (2015). Sağlık sektöründe psikolojik sermayenin iş performansı üzerindeki etkisi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 15 (30), 86-99.
  • Özdemir, M., & Gören, S. Ç. (2016). Politik beceri ve psikolojik sermaye arasındaki ilişkinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 333-345.
  • Pfeffer, J. (1981). Power ın organizationsi. Pitman Publishing, Marshfield, MA.
  • Robbins, S. P. & Judge, T. A. (2012). Örgütsel davranış. (İ. Artan, Çev.). İstanbul: Nobel Yayınları.
  • Semadar, A., Robbins, G. & Ferris, G. R. (2006). Comparing the validity of multiple social effectiveness constructs in the prediction of managerial job performance. Journal of Organizational Behaviour, (27), 443-461.
  • Snyder, C. R. (2002). Hope theory: rainbows in the mind. Psychological Inquiry, (13), 249-276.
  • Şener, Y. (2017). Örgüt ikliminin iş performansı üzerindeki etkisinde psikoljk sermayenin ara değişken rolü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Tamer, İ. (2015). The effect of positive psychological capital on emotional labor. International Journal of Research in Business and Social Science, 4(2), 20-34.
  • Tetı̇k, H.T., L.O. Ataç & Köse, S. (2018). Psı̇kolojı̇k sermaye ı̇le ı̇ş doyumu ve performans ı̇lı̇şkı̇sı̇: türkı̇ye’de yapılan araştırmalar üzerı̇nden bı̇r meta analı̇zı̇. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 32(2), 289-312.
  • Topaloglu, T., & Özer, P. S. (2014). Psikolojik sermaye ile iş performansı arasındaki otantik liderliğin düzenleyici etkisi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6(1), 156-171.
  • Tüzün, İ. K., Çetin, F. & Basim, H. N. (2018). Improving job performance through identification and psychological capital. International Journal of Productivity and Performance Management, 67(1), 155-170.
  • Uğur, D. (2017). Psikolojik sermaye ve örgütsel adaletin iş performansı üzerindeki etkisi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Ünlü, O., & Yürür, Ş. (2011). Duygusal emek, duygusal tükenme ve görev/bağlamsal performans ilişkisi: yalova'da hizmet sektörü çalışanları ile bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (37), 183-207.
  • Werner, J. M. (2000). Implications of OCB and contextual performance for human resource management. Human Resource Management Review, 10(1), 3- 24.
  • Wihler, A., Blickle, G., Ellen III, B. P., Hochwarter, W. A., & Ferris, G. R. (2017). Personal initiative and job performance evaluations: role of political skill in opportunity recognition and capitalization. Journal of Management, 43(5), 1388-1420.
  • Wood, R., & Bandura, A. (1989). Social cognitive theory of organizational management. Academy of Management Review, (14), 361-384.
  • Yıldıztaşı, M. B. (2017). Politik beceri ile örgütsel tükenmişlik ilişkisinin ortaokul öğretmenlerinin görüşlerine göre incelenmesi (Yalova ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yetgin, M.A. (2016). Örgütsel psikolojik sermaye ve destekleyici örgüt kültürünün otantik liderlikte rolü: görgül bir araştırma. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 51(2) : 128-156.
Toplam 59 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Leyla İçerli 0000-0001-7538-0165

Gül Bilen 0000-0003-3073-4251

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Kabul Tarihi 26 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA İçerli, L., & Bilen, G. (2022). PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 222-244. https://doi.org/10.38122/ased.62.8
AMA İçerli L, Bilen G. PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ. ASED. Aralık 2022;6(2):222-244. doi:10.38122/ased.62.8
Chicago İçerli, Leyla, ve Gül Bilen. “PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ”. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6, sy. 2 (Aralık 2022): 222-44. https://doi.org/10.38122/ased.62.8.
EndNote İçerli L, Bilen G (01 Aralık 2022) PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6 2 222–244.
IEEE L. İçerli ve G. Bilen, “PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ”, ASED, c. 6, sy. 2, ss. 222–244, 2022, doi: 10.38122/ased.62.8.
ISNAD İçerli, Leyla - Bilen, Gül. “PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ”. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6/2 (Aralık 2022), 222-244. https://doi.org/10.38122/ased.62.8.
JAMA İçerli L, Bilen G. PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ. ASED. 2022;6:222–244.
MLA İçerli, Leyla ve Gül Bilen. “PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ”. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 6, sy. 2, 2022, ss. 222-44, doi:10.38122/ased.62.8.
Vancouver İçerli L, Bilen G. PSİKOLOJİK SERMAYE VE İŞ PERFORMANSI ARASINDAKİ İLİŞKİDE POLİTİK YETİNİN DÜZENLEYİCİ ETKİSİ. ASED. 2022;6(2):222-44.