Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Bahâriyye and the First Bahârriyye (Ode to Spring) in the Persian Literature

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 200 - 219, 29.12.2019
https://doi.org/10.38122/ased.570944

Öz

The eulogies, of which the main topic is the description of the spring, are
called “bahâriyye” (ode to spring). İn odes to spring are the beauty of spring, spring landscapes and flowers
handled in an abstract or concrete way.
The first odes to spring are in Persian literature
belonged to Rudaki, the poet of the Samani period, known as “the master of
poets” and “the pioneer of Persian poets”.
Rudaki described spring
thoroughly in his four ode
s to spring are consisting
of twenty-five couplets. Rudaki also mentioned spring in his other poems in his
divan.
The odes to spring have been written in the
Persian literature mostly in the forms of eulogy, ghazal and masnavi. Almost
all poets have written odes to spring in the Persian literature. Due to reasons
like the shortness of the spring season and the refreshment of the nature in
the spring, ode to spring has been one of the most popular issues in the
Persian poetry and literature. Persian poets in the spring and spring in terms of
both the humankind have received in terms of the human sense.
With the popular Khorasan
style in Persian literature, the subjects of nature and nature reached its
peak.
In this article, how the ode
to spring is processed in Persian literature is explained and the first odes to
spring are discussed and translated
.

Kaynakça

  • Bahârî, M. (1377). “Bahâriyye” Dânişnâme-i Cihân-i İslâm, C.4, Tahran.
  • Dâdbih, A. (1383). “Bahâriyye” Dâiretü’l-Muʻârif-i Bozorg-i İslâmî, C.13, Tahran.
  • Dihhudâ, A. E. (1377). Lügatnâme-i Dihhudâ, C.4, Tahran.
  • Emînpûr, K. (1368). Teneffüs-i Sobh, Tahran.
  • Hâfız-i Şîrâzî, (1341). Dîvân-i Hâfız, Nşr. Hâşim Razî, İntişârât-ı Kâve, Tahran.
  • Hayyâm, Ö. (1373). Rubâiyyât-i Hayyâm, Nşr. Havâşî Muhammed Alî Frugî ve Kâsım Ganî, Tahran.
  • Hucetî, H. (1381). “Bahâriyye” Ferhengnâme-i Edebî-yi Fârsî/ Dânşnâme-i Edeb-i Fârsî, C.2, Tahran.
  • Rûdekî-i Semerkandî, (1376). Dîvân-i Rûdekî-i Semerkandî, Nşr. Saîd-i Nefîsî, Müessese-i İntişârât-i Nigâh, Tahran.
  • Sa‘dî-i Şîrâzî, E. A. M. (1238). Metn-i Kâmil-i Dîvân-i Şeyh Ecel-i Saʻdî-i Şîrâzî; Gülistân ve Bostân ve Mecâlis, Nşr. Müzâhir Musaffâ, Tahran: Kanûn-i Maʻrifet.
  • Sa‘dî-i Şîrâzî, E. A. M. (1361). Gazelyât-i Saʻdî, Nşr. Habîb Yağmâî, Tahran.
  • Senâî, M. (1320). Dîvân, Nşr. Müderris Rezevî, Tahran.
  • Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, (1977). “Bahâriyye” Dergâh Yayınları, C.1, İstanbul.
  • Yetiş, K. (1991). “Bahâriyye” DİA, C.4, İstanbul.

Fars Edebiyatında Bahâriyye ve İlk Bahâriyyeler

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 200 - 219, 29.12.2019
https://doi.org/10.38122/ased.570944

Öz

Edebiyatta, teşbîb yani başlangıçtaki tasvir kısmı
bir bahar tasviri olan kasidelere bahâriyye denilmektedir. Bahâriyyelerde
baharın güzelliği, bahar manzaraları ve çiçekler soyut veya somut bir şekilde
ele alınmaktadır. Fars edebiyatındaki ilk bahâriyyeler “şairlerin üstadı” ve “Acem şairlerin öncüsü” diye bilinen Sâmânîler dönemi
şairi Rûdekî’ye aittir. Yirmi beş beyitten oluşan dört bahâriyyesinde Rûdekî baharı
baştanbaşa tarif etmiştir. Rûdekî ayrıca divanındaki diğer şiirlerinde kimi
zaman bahara değinmiştir. Fars edebiyatında bahâriyyeler daha çok kaside, gazel
ve mesnevi nazım şekilleriyle yazılmıştır. Neredeyse bütün Fars şairleri
bahâriyye yazmıştır, çünkü İran’da bahar mevsiminin kısa sürmesi, dünyanın
kendini yenilemesi ve tabiatın tazelenmesi gibi nedenlerden dolayı bahâriyye
Fars şiir ve edebiyatında en çok beğenilen türlerden biri olmuştur. Fars
şairleri bahâriyyelerde baharı hem âfâkî hem de enfusî manada ele almıştır. Fars
edebiyatında Horasan üslubunun revaç kazanmasıyla doğa ve tabiat konuları
zirveye ulaşmıştır. Bu makalede Fars edebiyatında bahâriyyenin nasıl işlendiği
açıklanmış ve ilk bahâriyyeler ele alınıp, tercümeleri yapılmıştır. 

Kaynakça

  • Bahârî, M. (1377). “Bahâriyye” Dânişnâme-i Cihân-i İslâm, C.4, Tahran.
  • Dâdbih, A. (1383). “Bahâriyye” Dâiretü’l-Muʻârif-i Bozorg-i İslâmî, C.13, Tahran.
  • Dihhudâ, A. E. (1377). Lügatnâme-i Dihhudâ, C.4, Tahran.
  • Emînpûr, K. (1368). Teneffüs-i Sobh, Tahran.
  • Hâfız-i Şîrâzî, (1341). Dîvân-i Hâfız, Nşr. Hâşim Razî, İntişârât-ı Kâve, Tahran.
  • Hayyâm, Ö. (1373). Rubâiyyât-i Hayyâm, Nşr. Havâşî Muhammed Alî Frugî ve Kâsım Ganî, Tahran.
  • Hucetî, H. (1381). “Bahâriyye” Ferhengnâme-i Edebî-yi Fârsî/ Dânşnâme-i Edeb-i Fârsî, C.2, Tahran.
  • Rûdekî-i Semerkandî, (1376). Dîvân-i Rûdekî-i Semerkandî, Nşr. Saîd-i Nefîsî, Müessese-i İntişârât-i Nigâh, Tahran.
  • Sa‘dî-i Şîrâzî, E. A. M. (1238). Metn-i Kâmil-i Dîvân-i Şeyh Ecel-i Saʻdî-i Şîrâzî; Gülistân ve Bostân ve Mecâlis, Nşr. Müzâhir Musaffâ, Tahran: Kanûn-i Maʻrifet.
  • Sa‘dî-i Şîrâzî, E. A. M. (1361). Gazelyât-i Saʻdî, Nşr. Habîb Yağmâî, Tahran.
  • Senâî, M. (1320). Dîvân, Nşr. Müderris Rezevî, Tahran.
  • Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, (1977). “Bahâriyye” Dergâh Yayınları, C.1, İstanbul.
  • Yetiş, K. (1991). “Bahâriyye” DİA, C.4, İstanbul.
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çetin Kaska 0000-0002-1168-5522

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2019
Kabul Tarihi 2 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kaska, Ç. (2019). Fars Edebiyatında Bahâriyye ve İlk Bahâriyyeler. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 200-219. https://doi.org/10.38122/ased.570944
AMA Kaska Ç. Fars Edebiyatında Bahâriyye ve İlk Bahâriyyeler. ASED. Aralık 2019;3(2):200-219. doi:10.38122/ased.570944
Chicago Kaska, Çetin. “Fars Edebiyatında Bahâriyye Ve İlk Bahâriyyeler”. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 3, sy. 2 (Aralık 2019): 200-219. https://doi.org/10.38122/ased.570944.
EndNote Kaska Ç (01 Aralık 2019) Fars Edebiyatında Bahâriyye ve İlk Bahâriyyeler. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 3 2 200–219.
IEEE Ç. Kaska, “Fars Edebiyatında Bahâriyye ve İlk Bahâriyyeler”, ASED, c. 3, sy. 2, ss. 200–219, 2019, doi: 10.38122/ased.570944.
ISNAD Kaska, Çetin. “Fars Edebiyatında Bahâriyye Ve İlk Bahâriyyeler”. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 3/2 (Aralık 2019), 200-219. https://doi.org/10.38122/ased.570944.
JAMA Kaska Ç. Fars Edebiyatında Bahâriyye ve İlk Bahâriyyeler. ASED. 2019;3:200–219.
MLA Kaska, Çetin. “Fars Edebiyatında Bahâriyye Ve İlk Bahâriyyeler”. Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 3, sy. 2, 2019, ss. 200-19, doi:10.38122/ased.570944.
Vancouver Kaska Ç. Fars Edebiyatında Bahâriyye ve İlk Bahâriyyeler. ASED. 2019;3(2):200-19.