Öz
Drone olarak bilinen uzaktan yönetilebilen insansız hava araçları, suç failleri tarafından kötü niyetli olarak da kullanılabilmektedir. Suçlu drone saldırıları olarak adlandırılan hukuka aykırı drone uçuşları, hukuka aykırılık yönünden farklı düzeyde ihlaller oluşturmaktadır ve en yüksek risk de terör saldırılarıdır. Yakın dönemde dünyanın farklı bölgelerinde drone saldırılarıyla birçok suçun işlendiğine ilişkin haberler bulunmaktadır. Suçlu drone saldırılarını önlemek veya saldırı başlamışsa sonlandırmak için kullanılan sistemlere drone savunma sistemleri denilmektedir ve bu sistemlerin kullanımının yasal dayanağını zor kullanma yetkisi oluşturmaktadır. Drone savunma sistemleri; tespit ve etkisiz hale getirme olmak üzere temelde iki işlevi yerine getirmektedir. Her sistem farklı teknikleri kullanmakta ve uygulama açısından çeşitli sınırlılıkları bulunmaktadır. Suçlu drone saldırıları neticesinde ortaya çıkabilecek zararların giderilmesinde sorumluluk yönünden çeşitli tartışmalar yaşanması mümkündür. Bu çalışmada drone savunma sisteminin olmaması, etkisiz olması veya zararı engellemeye yeterli olmaması durumunda ortaya çıkan zararlarla ilgili olarak idarenin kusur sorumluluğu olduğu kanaatine varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Drone Suçlu Drone Kasıtlı Drone İnsansız Hava Aracı(İHA) Zor Kullanma Polis İdari Sorumluluk Kusur Sorumluluğu
Kaynakça
- Ak T & Avaner T (2019). Silahlı İnsansız Hava Araçlarının Uluslararası Alanda ve İç Güvenlikte Sevk ve İdaresine İlişkin Hukuki Saptamalar. Savunma Bilimleri Dergisi, 18(36), 43-66.
- Balkan S (2019). Devlet Dışı Silahlı Aktörler ve Terör Örgütlerinin Yeni Aracı İHA. SETA.
- Demirbaş T (2016). Ceza Hukuku Genel Hükümler. 11. Baskı Seçkin, Ankara.
- Genç Y M & Erciyes E (2020). İnsansız Hava Araçları (İHA) Tehditleri ve Güvenlik Yönetimi. Türkiye İnsansız Hava Araçları Dergisi, 2(2), 36-42.
- Kahveci M & Can N (2017). İnsansız Hava Araçları: Tarihçesi, Tanımı, Dünyada ve Türkiye’deki Yasal Durumu. Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(4), 511-535.
- Mesloh C, Henych M & Wolf R (2008). Less Lethal Wepaon Effectiveness, Use of Force and Suspect-Officer Injuries. Florida Gulf Coast University.
- Police Executive Research Forum (2020). Drones: A Report on the Use of Drones by Public Safety Agencies-and a Wake-Up Call about the Threat of Malicious Drone Attacks. Washington, DC: Office of Community Oriented Policing Services.
- Polis Vazife ve Salȃhiyet Kanunu (PVSK). T.C. Resmi Gazete. 14/7/1934, 2751.
- Sütçüoğlu Ö & Alay M (2019). Anti-Drone Savunma Sistemleri. STM Teknolojik Düşünce Merkezi.
- Türk Ceza Kanunu(TCK). T.C. Resmi Gazete. 12/10/2004, 25611.
- Ural H (2018). Sürü Halinde Görev Yapan İnsansız Hava Araçları ve Teknolojileri. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanlığı Tezi, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı, Ankara.
- Yardımcı G (2019). İnsansız Hava Araçlarına Türk Mevzuatından Bir Bakış. Journal of Aviation, 3(1). 61-80.
Öz
Drone which is an aircraft can be controlled from the ground may be used for criminal activities by criminals. The illegal drone flights named criminal drone attacks constitutes different legal levels of violations and the highest risk of violation is terrorist attacks. There has been many news about the crimes committed by the criminal drones in different countries recently. The anti-drone systems are used to prevent and give up the criminal drone attacks and the legal basis of these systems is police use of force power. The functions of anti-drone systems are basically to detect and take down the criminal drones. The anti-drone systems use different techniques and all systems have practical limitations. The liability of harms emerged after criminal drone attacks may cause legal discussions. This study claims that the situations of lack of anti-drone systems, the nonqualified anti-drone systems or nonqualified to prevent harm constitutes fault liability of administration.
Anahtar Kelimeler
Drone Criminal Drone Malicious Drone Unmanned Aerial Vehicle(UAV) Use of Force Police Administrative Liability Fault Liability
Kaynakça
- Ak T & Avaner T (2019). Silahlı İnsansız Hava Araçlarının Uluslararası Alanda ve İç Güvenlikte Sevk ve İdaresine İlişkin Hukuki Saptamalar. Savunma Bilimleri Dergisi, 18(36), 43-66.
- Balkan S (2019). Devlet Dışı Silahlı Aktörler ve Terör Örgütlerinin Yeni Aracı İHA. SETA.
- Demirbaş T (2016). Ceza Hukuku Genel Hükümler. 11. Baskı Seçkin, Ankara.
- Genç Y M & Erciyes E (2020). İnsansız Hava Araçları (İHA) Tehditleri ve Güvenlik Yönetimi. Türkiye İnsansız Hava Araçları Dergisi, 2(2), 36-42.
- Kahveci M & Can N (2017). İnsansız Hava Araçları: Tarihçesi, Tanımı, Dünyada ve Türkiye’deki Yasal Durumu. Selçuk Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(4), 511-535.
- Mesloh C, Henych M & Wolf R (2008). Less Lethal Wepaon Effectiveness, Use of Force and Suspect-Officer Injuries. Florida Gulf Coast University.
- Police Executive Research Forum (2020). Drones: A Report on the Use of Drones by Public Safety Agencies-and a Wake-Up Call about the Threat of Malicious Drone Attacks. Washington, DC: Office of Community Oriented Policing Services.
- Polis Vazife ve Salȃhiyet Kanunu (PVSK). T.C. Resmi Gazete. 14/7/1934, 2751.
- Sütçüoğlu Ö & Alay M (2019). Anti-Drone Savunma Sistemleri. STM Teknolojik Düşünce Merkezi.
- Türk Ceza Kanunu(TCK). T.C. Resmi Gazete. 12/10/2004, 25611.
- Ural H (2018). Sürü Halinde Görev Yapan İnsansız Hava Araçları ve Teknolojileri. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Uzmanlığı Tezi, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı, Ankara.
- Yardımcı G (2019). İnsansız Hava Araçlarına Türk Mevzuatından Bir Bakış. Journal of Aviation, 3(1). 61-80.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Mühendislik |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri [tr] Research Articles [en] |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 10 Ağustos 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 2 |
