Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2017, Sayı: 38, 9 - 34, 07.07.2017

Öz

Medya
okuryazarl
ığı
medya araçlarını
kullanarak iletilere ulaşma,
bu iletileri anlama, ele
ştirme
ve de
ğerlendirme
becerisidir. Ki
şiler,
k
ültürler,
kurumlar
üzerinde
olduk
ça
fazla etkiye sahip olan medya ve medya ara
çları
özellikle öğrenciler
üzerinde bilgi
teknolojilerinin kullan
ımı
açısından
olumsuz etki yaratabilecek bir g
üçtür.
Bu nedenle,
öğrencilerin
medya mesajlar
ını
doğru
alg
ılamalarının,
medya mesajlar
ına
y
önelik eleştirel
bak
ış açısı
geliştirmelerinin,
t
üketici konumdan çıkarak
ger
çekliği
ve sanall
ığı
ayırt
edebilme becerisi kazanmalar
ının
gereklili
ği
medya okuryazarl
ığı
kavramını
gündeme
getirmektedir. Ancak
ülkemizde
sekizinci s
ınıfa
devam eden disleksili
öğrencilerin
medya okuryazarl
ık
bilin
ç
düzeylerinin
kendi g
örüşleri
a
çısından
de
ğerlendirildiği
ara
ştırmalar
s
ınırlıdır.
Dolay
ısıyla
bu ara
ştırma,
sekizinci s
ınıfa
devam eden disleksili
öğrencilerin
medya okuryazarl
ık
bilin
ç
düzeylerinin
kendi g
örüşleri
a
çısından
belirlenmesine y
önelik
betimsel bir ara
ştırmadır.
Ara
ştırma
30 disleksili
öğrenciyle
y
ürütülmüştür.
Ara
ştırmada
nitel ara
ştırma
y
öntemlerinden biri
olan
‘’Görüşme
Y
öntemi’’
kullanılmıştır
ve ara
ştırmacılar
taraf
ından
geli
ştirilen
‘’Yarı
Yapılandırılmış
Görüşme
Formu
’’
öğrencilere
uygulanm
ıştır.
Ara
ştırmadan
elde edilen verilerin analizinde
‘’İçerik
Analizi Tekni
ği’’
kullanılmıştır.
Ara
ştırmadan
elde edilen sonu
çlara
g
öre; öğrencilerin
medya okuryazarl
ık
bilin
ç
düzeylerinin
d
üşük olduğu,
medya ile ilgili baz
ı
bilgilere sahip olsalar da medya ve medya araçlarının
olumsuz etkilerinden nas
ıl
korunacaklar
ını
bilmedikleri ortaya çıkmıştır.

Kaynakça

  • Adams, D. & Hamm, M. (2001). Literacy in a multimedia age. MA: Christopher- Gordon Publisher. Akbulut, Y. (2013). Çocuk ve ergenlerde bilgisayar ve internet kullanımının gelişim-sel sonuçları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (2), 53-68. Alver, F. & Gül, A. (2005). Çocukların medya kullanımı. 2. Uluslararası Çocuk ve İletişim Kongresi: İletişimin Çocuğa Etkisi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakül-tesi. Buckingham, D. (2007). Media education goes digital: an introduction. Learning, Media and Technology, 32 (2), 111-119. Bütün, E. (2010). Türkiye’de medya okuryazarlığı dersine ilişkin öğretmen, öğrenci ve veli görüşleri (Samsun ili örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) On-dokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun. Bütün, E. & Kesten, A. (2014). Medya ve okuryazarlığı dersi hakkında öğretmen ve öğrenci görüşleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 43-63. Büyüköztürk, S., Çakmak, E. K., Akgün, O. E., Karadeniz, S. & Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Ekiz, D., Erdoğan, T. & Uzuner, G. F. (2015). Okuma güçlüğü olan bir öğrencinin okuma becerisinin geliştirilmesine yönelik bir aksiyon araştırması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 57-65. Erjem, Y. & Çağlayandereli, M. (2006). Televizyon ve gençlik: yerli dizilerin model alma davranışı üzerindeki etkisi. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 30 (1), 15–30. Görmez, E. (2014). Ortaokul öğrencilerinin medya okuryazarlığı düzeyleri. Uluslara-rası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 137-157. Görmez, E. (2015). Etkili medya okuryazarlığı eğitimi ve uygulamalarından örnekler. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4,1. Gray, J. (2005). Television teaching: parody, the simpsons, and media literacy education. Critical Studies in Media Communication, 22 (3), 223-238. Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Krafnick, J. A., Flowers, L. D., Napoliello, M. E. & Eden, F. G. (2011). Gray metter volume changes following reading intervention in dyslexic children. Neurol-mage, 57, 733-741. Kraut, R., Patterson, M., Lundmark,V., Kiesler, S., Mukopadhyay, T. & Sherlis, W. (1998). Internet paradox: a social technology that reduces social involvement and psychological well-being. American Psychologist, 53 (9), 1017-1031. Koçak, B. (2011). İlköğretim yedinci ve sekizinci sınıf öğrencilerinin medya okurya-zarlığı dersine ilişkin algıları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum. Maglic, M. (2007). Media education in english language teaching: not our job?. Novitas- ROYAL, 1 (1), 1-9. Neuman, L. W. (2007). Basic of social research qualitative and quantitative research. Boston: Pearson Education, Inc. Oflaz, T. (2016). Medya okuryazarlığı dersi kapsamında öğrencilerin medyaya bakış açılarının değerlendirilmesi: Denizli il örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yaşar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. Öcel, N. (2002). İletişim ve çocuk: iletişim ortamlarında çocuk ve reklam etkileşimi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları. Potter, J. W. (2005). Media literacy (third edition). Thousand Oaks: California: Sage Publications. Potter, J. W. (2010). The state of media literacy. Journal of Broadcasting & Electron-ic Media, 54 (4), 675-696. RTÜK (2007). İlköğretim medya okuryazarlığı dersi öğretim programı ve kılavuzu. www.medyaokuryazarligi.org.tr adresinden erişildi. RTÜK (2013). Türkiye’de çocukların medya kullanım alışkanlıkları araştırması. http://www.rtuk.org.tr adresinden erişildi. Saçan, S. & Adıbelli, D. (2016). Üniversite öğrencilerinin medya okuryazarlık düzey-lerinin bazı faktörler ile ilişkisi. Global Media Journal Edition, 6, 12. Sarı, H. (2014). Kaynaştırmada ilkokul öğrencilerinin karşılaştıkları güçlükler ve çö-züm önerileri. Yayınlanmamış Konferans. Necmettin Erbakan Üniversitesi 3 Aralık 2015. Erol Güngör Konferans Salonu. Scheibe, C. (2009). Sound great, but ı don’t have time helping teachers meet their goals and needs with media literacy education. Journal of Media Literacy Ed-ucation, 1, 68-71. Semali, L. (2003). Ways with visual languages: making the case for critical media literacy. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 76 (6), 271-277. Semiz, L. (2013). Ortaokul öğrencilerinin medya okuryazarlığı yeterlikleri ve medya okuryazarlığı dersini yürüten öğretmenlerin karşılaştıkları sorunlar. (Yayım-lanmamış Yüksek Lisans Tezi). Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bi-limler Enstitüsü, Rize. Strommen, L.T. & Mates, B. F. (2004). Learning to love reading: interviews with older and teens. Journal of Adolescent and Adult Literacy, 48 (3), 188-200. Tisdell, J. E. & Thompson, M. P. (2007). Seeing from a different angle: the role of pop culture in teaching for diversity and critical media literacy in adult educa-tion. International Journal of Lifelong Education, 26 (6), 651-673. Torres, M. & Mercado, M. (2010). The need for critical media literacy in teacher edu-cation core curricula. Educational Studies, 39 (3), 260-282. Yeşil, R. & Korkmaz, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının televizyon bağımlılıkları, okuryazarlık düzeyleri ve eğitselliğine ilişkin düşünceleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 55-72. Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Anka-ra: Seçkin Yayınları.
Yıl 2017, Sayı: 38, 9 - 34, 07.07.2017

Öz

Kaynakça

  • Adams, D. & Hamm, M. (2001). Literacy in a multimedia age. MA: Christopher- Gordon Publisher. Akbulut, Y. (2013). Çocuk ve ergenlerde bilgisayar ve internet kullanımının gelişim-sel sonuçları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (2), 53-68. Alver, F. & Gül, A. (2005). Çocukların medya kullanımı. 2. Uluslararası Çocuk ve İletişim Kongresi: İletişimin Çocuğa Etkisi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakül-tesi. Buckingham, D. (2007). Media education goes digital: an introduction. Learning, Media and Technology, 32 (2), 111-119. Bütün, E. (2010). Türkiye’de medya okuryazarlığı dersine ilişkin öğretmen, öğrenci ve veli görüşleri (Samsun ili örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) On-dokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun. Bütün, E. & Kesten, A. (2014). Medya ve okuryazarlığı dersi hakkında öğretmen ve öğrenci görüşleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 43-63. Büyüköztürk, S., Çakmak, E. K., Akgün, O. E., Karadeniz, S. & Demirel, F. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Ekiz, D., Erdoğan, T. & Uzuner, G. F. (2015). Okuma güçlüğü olan bir öğrencinin okuma becerisinin geliştirilmesine yönelik bir aksiyon araştırması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 57-65. Erjem, Y. & Çağlayandereli, M. (2006). Televizyon ve gençlik: yerli dizilerin model alma davranışı üzerindeki etkisi. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 30 (1), 15–30. Görmez, E. (2014). Ortaokul öğrencilerinin medya okuryazarlığı düzeyleri. Uluslara-rası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 137-157. Görmez, E. (2015). Etkili medya okuryazarlığı eğitimi ve uygulamalarından örnekler. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4,1. Gray, J. (2005). Television teaching: parody, the simpsons, and media literacy education. Critical Studies in Media Communication, 22 (3), 223-238. Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Krafnick, J. A., Flowers, L. D., Napoliello, M. E. & Eden, F. G. (2011). Gray metter volume changes following reading intervention in dyslexic children. Neurol-mage, 57, 733-741. Kraut, R., Patterson, M., Lundmark,V., Kiesler, S., Mukopadhyay, T. & Sherlis, W. (1998). Internet paradox: a social technology that reduces social involvement and psychological well-being. American Psychologist, 53 (9), 1017-1031. Koçak, B. (2011). İlköğretim yedinci ve sekizinci sınıf öğrencilerinin medya okurya-zarlığı dersine ilişkin algıları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum. Maglic, M. (2007). Media education in english language teaching: not our job?. Novitas- ROYAL, 1 (1), 1-9. Neuman, L. W. (2007). Basic of social research qualitative and quantitative research. Boston: Pearson Education, Inc. Oflaz, T. (2016). Medya okuryazarlığı dersi kapsamında öğrencilerin medyaya bakış açılarının değerlendirilmesi: Denizli il örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yaşar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. Öcel, N. (2002). İletişim ve çocuk: iletişim ortamlarında çocuk ve reklam etkileşimi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları. Potter, J. W. (2005). Media literacy (third edition). Thousand Oaks: California: Sage Publications. Potter, J. W. (2010). The state of media literacy. Journal of Broadcasting & Electron-ic Media, 54 (4), 675-696. RTÜK (2007). İlköğretim medya okuryazarlığı dersi öğretim programı ve kılavuzu. www.medyaokuryazarligi.org.tr adresinden erişildi. RTÜK (2013). Türkiye’de çocukların medya kullanım alışkanlıkları araştırması. http://www.rtuk.org.tr adresinden erişildi. Saçan, S. & Adıbelli, D. (2016). Üniversite öğrencilerinin medya okuryazarlık düzey-lerinin bazı faktörler ile ilişkisi. Global Media Journal Edition, 6, 12. Sarı, H. (2014). Kaynaştırmada ilkokul öğrencilerinin karşılaştıkları güçlükler ve çö-züm önerileri. Yayınlanmamış Konferans. Necmettin Erbakan Üniversitesi 3 Aralık 2015. Erol Güngör Konferans Salonu. Scheibe, C. (2009). Sound great, but ı don’t have time helping teachers meet their goals and needs with media literacy education. Journal of Media Literacy Ed-ucation, 1, 68-71. Semali, L. (2003). Ways with visual languages: making the case for critical media literacy. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 76 (6), 271-277. Semiz, L. (2013). Ortaokul öğrencilerinin medya okuryazarlığı yeterlikleri ve medya okuryazarlığı dersini yürüten öğretmenlerin karşılaştıkları sorunlar. (Yayım-lanmamış Yüksek Lisans Tezi). Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bi-limler Enstitüsü, Rize. Strommen, L.T. & Mates, B. F. (2004). Learning to love reading: interviews with older and teens. Journal of Adolescent and Adult Literacy, 48 (3), 188-200. Tisdell, J. E. & Thompson, M. P. (2007). Seeing from a different angle: the role of pop culture in teaching for diversity and critical media literacy in adult educa-tion. International Journal of Lifelong Education, 26 (6), 651-673. Torres, M. & Mercado, M. (2010). The need for critical media literacy in teacher edu-cation core curricula. Educational Studies, 39 (3), 260-282. Yeşil, R. & Korkmaz, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının televizyon bağımlılıkları, okuryazarlık düzeyleri ve eğitselliğine ilişkin düşünceleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 55-72. Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Anka-ra: Seçkin Yayınları.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hakan Sarı

Tuğba Pürsün

Yayımlanma Tarihi 7 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 38

Kaynak Göster

APA Sarı, H., & Pürsün, T. (2017). ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 17(38), 9-34.
AMA Sarı H, Pürsün T. ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. Temmuz 2017;17(38):9-34.
Chicago Sarı, Hakan, ve Tuğba Pürsün. “ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 17, sy. 38 (Temmuz 2017): 9-34.
EndNote Sarı H, Pürsün T (01 Temmuz 2017) ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 17 38 9–34.
IEEE H. Sarı ve T. Pürsün, “ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ”, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, c. 17, sy. 38, ss. 9–34, 2017.
ISNAD Sarı, Hakan - Pürsün, Tuğba. “ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi 17/38 (Temmuz 2017), 9-34.
JAMA Sarı H, Pürsün T. ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2017;17:9–34.
MLA Sarı, Hakan ve Tuğba Pürsün. “ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, c. 17, sy. 38, 2017, ss. 9-34.
Vancouver Sarı H, Pürsün T. ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN DİSLEKSİLİ ÖĞRENCİLERİN MEDYA OKURYAZARLIK BİLİNÇ DÜZEYLERİNİN KENDİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2017;17(38):9-34.