Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Klâsik Çağın İcadından Modern Dönemin Keşfine: Siyasal Temsilin Dinsel Öyküsü

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 2, 181 - 202, 30.12.2022

Öz

Kelime olarak temsil, fiilen var olmayan bir şeyi bazı aracılar ya da soyutlamalar yoluyla var kılmaktır. Siyasal temsil kavramı ise bir birey ya da grubun, daha büyük insan toplulukları adına karar alması ya da eylemde bulunması anlamında bir ilişki biçimini ifade eder. Çağdaş demokratik sistem, özellikle de onun liberal modeli, siyasal temsil sistemine dayanmaktadır. Demokratik rejimin ilk örneği olarak bilinen Antik Yunan site-devletlerinde, demokrasinin dolaysız formu mümkündü. Ancak modern zamanların ulus-devletlerinde nüfus ve ölçek sorunlarından ötürü, bu form -birkaç istisna dışında- artık realize edilememektedir. Bundan dolayı siyasal temsil, demokrasiyi günümüz toplumlarında da hala işler, etkin ve efektif kılmanın bir yolu olarak keşfedilmiştir. Yöntem olarak tarihsel süreklilik perspektifinin tercih edildiği bu çalışmada eksen alınan başlangıç faraziyesi, tıpkı modern devletin diğer temel kurum ve kavramları gibi, siyasal temsilin de dinsel ilham hatta kökenlerinin olduğudur. Çalışmada hem tercih edilen yöntemi hem de başlangıç varsayımını destekler nitelikte verilerin elde edildiği söylenebilir. Antik Yunan’daki demokrasi ve elçilik deneyimi, Roma’da korporasyon ve procurator uygulamalarına ilham kaynağı olmuştur. Onlar da daha sonra Katolik Kilisesi’nde temsilin siyasal boyut kazanmasını sağlarken; bu tecrübe, laik kurumlara intikal ederek, çağdaş siyasal temsilin yolunu açmıştır. Dolayısıyla klasik dönemde icat edilmiş olan siyasal temsil, modern dönemde seküler bir formda yeniden keşfedilmiştir.

Kaynakça

  • Akın, İ. F. (1987). Kamu Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Berman, H. J. (1983). Law and Revolution, The Formation of the Western Legal Tradition. Cambridge: Harvard University Press.
  • Birch, A. H. (2001). The Concepts and Theories of Modern Democracy. New York: Routledge.
  • Black, A. (2000). Political Thought in Europe, 1250-1450. UK: Cambridge University Press.
  • Gray, J. (2013). Kara Ayin Apokaliptik Din ve Ütopyanın Ölümü. (B. Tırnakçı, çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Hansen, M. H. (1991). The Athenian Democracy in the Age of Demosthenes: Structure, Principles, Ideology. (J. A. Crook, trans.). Oxford: Blackwell.
  • Held, D. (1993). Democracy: From City-states to a Cosmopolitan Order?. D. Held (Ed.). Prospects for Democracy (pp. 13-55). Cambridge: Polity Press.
  • Heywood, A. (2011). Siyasetin Temel Kavramları. (H. Özler, çev.). Ankara: Adres Yayınları.
  • Hirst, J. (2010). Kısa Avrupa Tarihi. (M. Doğan, çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Holden, B. (2007). Liberal Demokrasiyi Anlamak. (H. Bal, çev.). Ankara: Liberte Yayınları.
  • Keane, J. (2006). Democracy, a Short History. https://www.johnkeane.net/democracy-a-short-history/ (Erişim: 18.12.2022).
  • Little, D. (2015). Religion, Peace and the Origins of Nationalism. A. Omer, R. S. Appleby ve D. Little (Eds.). The Oxford Handbook of Religion, Conflict and Peacebuilding (pp. 61-100). New York: Oxford University Press.
  • Mansbridge, J. (2020). The Evolution of Political Representation in Liberal Democracies Concepts and Practices. R. Rohrschneider ve J. Thomassen (Ed.). The Oxford Handbook of Political Representation In Liberal Democracies (pp. 17-55). Oxford: Oxford University Press.
  • Moller, J. (2018). The Ecclesiastical Roots of Representation and Consent. Perspectives on Politics, 16(4), 1075-1084.
  • Örs, B. (2006). Siyasal Temsil. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (35), 1-22.
  • Pitkin, H. F. (1968). Commentary: The Paradox Of Representation. J. R. Pennock ve J. W. Chapman (Ed.). Representation (pp. 38-42). New York: Atherton Press.
  • Popper, K. (1998). Tarihselciliğin Sefaleti. ( S. Orman, çev.). İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Roy, O. (2006). İslâma Karşı Lâiklik. (E. Bedisel, çev.). İstanbul: Agorakitaplığı Yayınları.
  • Schmitt, C. (2005). Siyâsal İlâhiyat. (E. Zeybekoğlu, çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Şakiroğlu, M. H. (2012). Vatikan, TDV İslam Ansiklopedisi. https://islamansiklopedisi.org.tr/vatikan (Erişim: 21.12.2022).
  • Şenel, A. (1986). Siyasal Düşünceler Tarihi. Ankara: Teori Yayınları.
  • Vieira, M. B., ve Runciman, D. (2008). Representation. Cambridge: Polity Press.
  • Watson, P. (2014). Fikirler Tarihi - Ateşten Freud’a. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Weber, M. (1999). Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu. (Z. Gürata, çev.). Ankara: Ayraç Yayınları.
  • Yılmaz, Z. (2011). Roma Siyasal Düşüncesi. M. A. Ağaoğulları (Yay. Haz.). Sokrates’ten Jakobenlere Batı’da Siyasal Düşünceler (ss. 164-195). İstanbul: İletişim Yayınları.

From the Invention of the Classical Age to the Discovery of the Modern Era: The Religious Story of Political Representation

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 2, 181 - 202, 30.12.2022

Öz

Representation is the activity of making something that does not actually exist through some mediators or abstractions. The concept of political representation, on the other hand, refers to a form of relationship in which an individual or group takes decisions or acts on behalf of larger human communities. The contemporary democratic system, especially its liberal model, is based on a system of political representation. In the ancient Greek city-states, known as the first example of a democratic regime, the direct form of democracy was possible. However, due to population and scale problems in the nation-states of modern times, this form can no longer be realized – with a few exceptions. Therefore, political representation has been discovered as a way to make democracy still functioning, effective and effective in today's societies. In this study, in which the perspective of historical continuity is preferred as the method, the initial assumption taken as the axis is that political representation has religious inspiration and even origins, just like other basic institutions and concepts of the modern state. It can be said that data supporting both the preferred method and the initial hypothesis were obtained in the study. Democracy and embassy experience in ancient Greece inspired the practice of corporations and procurators in Rome. While they later enabled the representation in the Catholic Church to gain a political dimension; this experience was transferred to secular institutions and paved the way for contemporary political representation. Therefore, political representation, which was invented in the classical period, has been rediscovered in a secular form in the modern period.

Kaynakça

  • Akın, İ. F. (1987). Kamu Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Berman, H. J. (1983). Law and Revolution, The Formation of the Western Legal Tradition. Cambridge: Harvard University Press.
  • Birch, A. H. (2001). The Concepts and Theories of Modern Democracy. New York: Routledge.
  • Black, A. (2000). Political Thought in Europe, 1250-1450. UK: Cambridge University Press.
  • Gray, J. (2013). Kara Ayin Apokaliptik Din ve Ütopyanın Ölümü. (B. Tırnakçı, çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Hansen, M. H. (1991). The Athenian Democracy in the Age of Demosthenes: Structure, Principles, Ideology. (J. A. Crook, trans.). Oxford: Blackwell.
  • Held, D. (1993). Democracy: From City-states to a Cosmopolitan Order?. D. Held (Ed.). Prospects for Democracy (pp. 13-55). Cambridge: Polity Press.
  • Heywood, A. (2011). Siyasetin Temel Kavramları. (H. Özler, çev.). Ankara: Adres Yayınları.
  • Hirst, J. (2010). Kısa Avrupa Tarihi. (M. Doğan, çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Holden, B. (2007). Liberal Demokrasiyi Anlamak. (H. Bal, çev.). Ankara: Liberte Yayınları.
  • Keane, J. (2006). Democracy, a Short History. https://www.johnkeane.net/democracy-a-short-history/ (Erişim: 18.12.2022).
  • Little, D. (2015). Religion, Peace and the Origins of Nationalism. A. Omer, R. S. Appleby ve D. Little (Eds.). The Oxford Handbook of Religion, Conflict and Peacebuilding (pp. 61-100). New York: Oxford University Press.
  • Mansbridge, J. (2020). The Evolution of Political Representation in Liberal Democracies Concepts and Practices. R. Rohrschneider ve J. Thomassen (Ed.). The Oxford Handbook of Political Representation In Liberal Democracies (pp. 17-55). Oxford: Oxford University Press.
  • Moller, J. (2018). The Ecclesiastical Roots of Representation and Consent. Perspectives on Politics, 16(4), 1075-1084.
  • Örs, B. (2006). Siyasal Temsil. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (35), 1-22.
  • Pitkin, H. F. (1968). Commentary: The Paradox Of Representation. J. R. Pennock ve J. W. Chapman (Ed.). Representation (pp. 38-42). New York: Atherton Press.
  • Popper, K. (1998). Tarihselciliğin Sefaleti. ( S. Orman, çev.). İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Roy, O. (2006). İslâma Karşı Lâiklik. (E. Bedisel, çev.). İstanbul: Agorakitaplığı Yayınları.
  • Schmitt, C. (2005). Siyâsal İlâhiyat. (E. Zeybekoğlu, çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Şakiroğlu, M. H. (2012). Vatikan, TDV İslam Ansiklopedisi. https://islamansiklopedisi.org.tr/vatikan (Erişim: 21.12.2022).
  • Şenel, A. (1986). Siyasal Düşünceler Tarihi. Ankara: Teori Yayınları.
  • Vieira, M. B., ve Runciman, D. (2008). Representation. Cambridge: Polity Press.
  • Watson, P. (2014). Fikirler Tarihi - Ateşten Freud’a. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Weber, M. (1999). Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu. (Z. Gürata, çev.). Ankara: Ayraç Yayınları.
  • Yılmaz, Z. (2011). Roma Siyasal Düşüncesi. M. A. Ağaoğulları (Yay. Haz.). Sokrates’ten Jakobenlere Batı’da Siyasal Düşünceler (ss. 164-195). İstanbul: İletişim Yayınları.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Yönetimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hüseyin Bal 0000-0001-6946-9219

Mustafa Bal 0000-0002-8093-0982

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Bal, H., & Bal, M. (2022). Klâsik Çağın İcadından Modern Dönemin Keşfine: Siyasal Temsilin Dinsel Öyküsü. Karadeniz Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 3(2), 181-202.

Karadeniz Ekonomi Araştırmaları Dergisi

Karadeniz Teknik Üniversitesi

İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dekanlığı

Trabzon