Öz
Bu çalışmanın amacı, sekizinci
sınıf öğrencilerinin Türkçe dersi öz yeterlik düzeylerini incelemektir.
Araştırmanın çalışma grubu 2016-2017 eğitim öğretim yılında uygun örnekleme
yöntemi ile Afyonkarahisar ilinden seçilen üç çeşit ortaokuldan, 197 kız öğrenci
ve 183 erkek öğrenci olmak üzere toplam 380 kişiden oluşmaktadır. Araştırma,
nicel araştırma yöntemi olan tarama modeli çeşitlerinden genel tarama ile
yapılmıştır. Araştırmada ölçek olarak Durukan ve Maden (2012) tarafından
hazırlanmış Türkçe dersi öz yeterlik algısı ölçeği kullanılmıştır. Verilerin
analizinde, okul türü değişkeni, anne eğitim durumu değişkeni ve baba eğitim
durumu değişkeni açısından tek yönlü varyans analizi ve cinsiyet, okul dışı
destek değişkeni açısından t-testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi tüm
testler için .05 alınmıştır. Araştırma bulguları sekizinci sınıf öğrencilerinin
Türkçe öz yeterlik düzeyleri, cinsiyet, okul türü, anne baba eğitim durumu ve
ders öğretmeni dışında yardım alıp almama açısından anlamlı farklılık göstermiştir.
Araştırmada, ölçeğin güvenirliğiyle ilgili olarak hesaplanan Cronbach α
katsayısı 0.92 hesaplanmıştır. Ayrıca sekizinci sınıf öğrencilerinin Türkçe öz
yeterlik düzeyleri yüksek olarak belirlenmiştir
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altunçekiç, A., Yaman, S. ve Koray, O. (2005). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma (Kastamonu ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 13 (1), 93-102.
- Azar, A. (2010). Ortaöğretim fen bilimleri ve matematik öğretmeni adaylarının öz yeterlilik inançları. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (12), 235-252.
- Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W. H. Freeman and Company.
- Baş, G. ve Şahin, C. (2012). İlköğretim 6. 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin okuma tutumları ve yazma eğilimleri ile Türkçe dersindeki akademik başarıları arasındaki ilişki. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7 (3), 555-572.
- Büyüköztürk, Ş. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (21.Baskı). Ankara: Pegem Yayınevi.
- Çetin, B. (2009). Yeni ilköğretim programı (2005) uygulamalarının ilköğretim 4. ve 5.sınıf öğrencilerinin öz-yeterliliklerine etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 30-141
- Demir, S. (2014). Ortaokul (6, 7, 8) Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin anlam yapısı ile bunlara ilişkin öğretmen görüşleri ve öğrencilerin özyeterlik algıları. (Yayımlanmamış doktora tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Durukan, E. ve Maden, S. (2012). Türkçe dersi özyeterlik algısı ölçeği (TDÖAÖ): güvenirlik ve geçerlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (43), 164-173.
- Ekici, G. (2005). Biyoloji özyeterlik ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (29), 85-94.
- Erktin, E. ve Ader, E. (2004). Sınavda öğrencilerin başarısını neler etkiliyor?. Cumhuriyet Gazetesi, 894, 21.
- İnnalı, H. Ö. ve Aydın, İ. S. (2014). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okur öz yeterliklerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Turkish Studies, 9 (9), 651-682.
- Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (2001). İşbirliğine dayalı fen öğretiminin öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeylerine etkisi. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
- Karasar,N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (30.Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
- Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (1995). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi
- Korkut, E. ve Akkoyunlu, B. (2008). Yabancı dil öğretmen adaylarının bilgi ve bilgisayar okuryazarlık öz-yeterlikleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (34), 178- 188.
- Önkaş, N. A. (2008). Türkçe öğretiminde teknoloji kullanımı ve kalıcı öğrenme. 8th. International Educational Technology Conference (ss.811-816). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
- Özgen, K. ve Bindak, R. (2011). Lise öğrencilerinin matematik okuryazarlığına yönelik öz-yeterlik inançlarının belirlenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11 (2), 1073-1089
- Özonat, Z. (2015). Sekizinci sınıf öğrencilerinin yazma öz yeterlik algıları. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (2), 207-220.
- Sapancı, M. (2010). Güzel sanatlar eğitimi öğrencilerinin bilişüstü farkındalık düzeyleri ve öğretmenlik mesleğine yönelik öz-yeterlik inançlarının incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
- Seçkin, A. & Başbay, M. (2013). Beden eğitimi ve spor öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin öz-yeterlik inançlarının incelenmesi. Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic, 8 (8), 253- 270.
- Sever, S. (1998). Dil ve iletişim (etkili yazılı ve sözlü anlatım). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 31 (1), 51-66.
- Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Snyder, C., R. & Lopez S. (2002). Handbook of positive psychology. Oxford University Press US.
- Tschannen-Moran, M. & Johnson, D. (2011). Exploring literacy teachers’self-efficacy beliefs: potential sources at play. Teaching and Teacher Education, 27 (4), 751-761.
- Yıldırım, F. ve İlhan, İ. Ö. (2010). Genel özyeterlilik ölçeği türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 21 (4), 301-308.
- Yıldız, M. (2013). Okuma motivasyonu, akıcı okuma ve okuduğunu anlamanın beşinci sınıf öğrencilerinin akademik başarılarındaki rolü. Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8 (4), 1461-1478.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Mayıs 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 1 |
International Journal of Field Educatİon (IJOFE)
ISSN: 2149-3030