Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ADMINISTRATIVE OPERATION OF CAMPUS RADIOS, A DESCRIPTIVE ANALYSIS IN SAMPLE TURKEY

Yıl 2020, Cilt: 22 Sayı: 3, 1279 - 1300, 29.09.2020
https://doi.org/10.16953/deusosbil.533093

Öz

Even over the years, the radio is a mass media tool that protects the nostalgic side and continues its influence on the listener. University radios have an important mission to train human resources which are important for radios. University radios the number of which are getting increased along with opening of communication faculties, are examined in this study. The main aim of the study is to examine how management functions are applied in university radios in Turkey and determine their managerial process. Interview questions were asked to administrative staff of the radios in the sample and the answers were analyzed descriptively. As a result, it was found that there were target group and goal commons unity in the administration of university radios. Consequently; similarities were identified in many dimensions ranging from broadcast planning, to authority responsibility structures, from financial operation to human resource development processes. In addition, due to the nature of the job and employee profile which consist of students, it was revealed that administrative functions were far from formal and bureaucratic process.

Kaynakça

  • Açık, Y. & Uslu L. & Apaydın F. (2016). Türkiye’deki üniversitelerin radyo ve televizyon yayıncılığı yapmasının hukuki boyutu ve alternatif bir platform olarak internet, XVIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri içinde (ss. 257-263).
  • Aydın, A. H., (2001). Yönetimin fonksiyonları. S. Güney, (Der.), (ss. 57-86), Ankara: Nobel Yayınları,.
  • Aziz, A. (1981). Radyo ve televizyona giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi S.B.F. Yayını.
  • Aziz, A. (2012). Radyo yayıncılığı. 4. Basım, Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Bay, N. (2007). Radyo ve televizyon yayıncılığı. İstanbul: Nüve Kültür Merkezi Yayınları.
  • Cankaya, Ö. (2000). Türkiye’de Radyo Yayıncılığının Öyküsü, İstanbul Radyosu, Anılar, Yaşantılar, (Haz. Ayhan Dinç, Özden Cankaya, Nail Ekici). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Chantler, P. & Harris, S. (1997). Local radio journalism. Oxford: Focal Press.
  • Creswell, J. W. (2014). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (Çev. Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Eren, E. (2011). Yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Genç, N. (2004). Yönetim ve organizasyon, çağdaş sistemler ve yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Jansen, J. J. P., Van den Bosch, F. A. J. & Volberda, H. W. (2005). Exploratory innovation, exploitative innovation, and ambidexterity: the impact of environmental and organizational antecedents. Schmalenbach Business Review, 57(4), 351-363.
  • Haşıloğlu, S. B., Baran, T. & Aydın, O.(2015). Pazarlama araştırmalarındaki potansiyel problemlere yönelik bir araştırma: kolayda örnekleme ve sıklık ifadeli ölçek maddeleri. Pamukkale İşletme ve Bilişim Yönetimi Dergisi. 2(1). (ss.19-28). doi: 10.5505/pibyd.2015.47966
  • Kejanlıoğlu, B., (2003). Medya toplum ilişkisi ve küreselleşmenin yerel medyaya sunduğu olanaklar. Medya ve toplum, Sevda Alankuş (Der.), İstanbul: İPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Koçer S. (2013). Radyo ve televizyon işletmelerinde yönetim ve organizasyon, Radyo ve televizyon işletmeciliği, (ss. 2-29), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
  • Kuyucu M. (2013). Radyonun müzik kutusuna dönüşümü: Radyo program türleri ve tercih edilirlik oranları, NWSA-Humanities, 4C0175, 8, (4), 372-400.
  • Leidman, M. B. & Lamberski, R. J. (1986). A Methodology in studying noncommercial FM radio stations - A case study. Annual Convention of the Association for Educational Communications and Technology. Las Vegas. https://eric.ed.gov/?id=ED267783 , (Erişim Tarihi 06.01.2019).
  • Miller, K. J. (2017). Educational engagement: college radio, digital media, and organizational change. (PhD Thesis). University of Lowa. https://doi.org/10.17077/etd.9gpnmfdb , (Erişim Tarihi 06.01.2019).
  • Oria, J. (2013). We are all in it together: Managers’ differing views of competing hierarchical structures in a college radio station. (Thesis). Boulder, CO: University of Colorado - Boulder. https://scholar.colorado.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.com/&httpsredir=1&article=1656&context=honr_theses , (Erişim Tarihi 06.01.2019).
  • Osunkunle, O. (2008). Campus based radio stations as agents of social change in post apartheid south africa: An evaluative study, Ejour-nalist, 8 (1), 1-19 http://ejournalist.com.au/ejournalist_v8n1.php. , (Erişim Tarihi: 20.10.2018).
  • Pasaoğlu, D. (2013). Yönetim organizasyon, Açıköğretim Fakültesi Yayınları, (3-21), Eskişehir.
  • Raymond, R. K. (2013). Management practices of student-run broadcast radio stations: a national review of contemporary college radio. (Thesis and Dissertations). Indiana University of Pennsylvania. (All).606. https://knowledge.library.iup.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1664&context=etd , (Erişim Tarihi 06.01.2019).
  • Sabran, R. & Karim, N. (2018). Sustainability of campus radio in malaysian and indonesian Universities: challenges and way forward. Journal of Islamic Social Sciences and Humanities, 15 (Oct.), 35-46.
  • Sabuncuoğlu, Z. & Tokol, T. (2003). İşletme. Bursa: Furkan Ofset.
  • Saran, M. & Tunç, A. (2004). Üniversite radyolarının üniversite öğrencileri arasındaki dinlenilirlik oranının belirlenmesine ve öğrencilerin üniversite radyosundan beklentilerine ilişkin görüşlerinin tespitine yönelik bir araştırma (Örnek Çalışma: EÜ Radyosu – Radyo Kampüs Ege) https://docplayer.biz.tr/14264479-Mine-saran-ph-d-saran-iletisim-ege-edu-tr-ege-university-turkey-ayca-tunc-tayca-iletisim-ege-edu-tr-ege-university-turkey.html , (Erişim Tarihi: 25.10.2018).
  • Tufan, F. (2019). Alternatif radyo yayıncılığı. Ankara: Gece Akademi.
  • Yağar, F., Dökme, S. (2018). Niteliksel araştırmaların planlanması: Araştırma soruları, örneklem seçimi, geçerlik ve güvenirlik. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 1-9.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık
  • https://www.trt.net.tr/Kurumsal/tarihce.aspx TRT Tarihçe (Erişim Tarihi 06.10.2019).

ÜNİVERSİTE RADYOLARININ YÖNETSEL İŞLEYİŞİ, TÜRKİYE ÖRNEKLEMİNDE BETİMSEL BİR ANALİZ

Yıl 2020, Cilt: 22 Sayı: 3, 1279 - 1300, 29.09.2020
https://doi.org/10.16953/deusosbil.533093

Öz

Radyo yıllar geçse de güncelliğini koruyup, aynı zamanda dinleyici üzerinde etkisi devam eden bir kitle iletişim aracıdır. Radyolar için önemli olan insan kaynağını yetiştirme konusunda üniversite radyoları önemli bir misyona sahiptir. Türkiye’de açılan iletişim fakülteleriyle birlikte sayıları her geçen gün artan üniversite radyolarının yönetsel yapıları bu çalışma ile incelenmektedir. Araştırmanın temel amacı yönetim fonksiyonlarının Türkiye’deki üniversite radyolarında nasıl uygulandığını tespit etmek ve yönetsel işleyişi belirmeye çalışmaktır. Çalışmada katılımcı olan Türkiye’deki üniversite radyolarının yöneticilerine, görüşme soruları yöneltilmiş ve gelen yanıtlar betimsel olarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak üniversite radyolarının yönetimlerinde kurumların hedef kitle ortaklığı ve amaç birliğine sahip olduğu görülmüştür. Buna bağlı olarak yayın planlamalarından, yetki sorumluluk yapılarına, finansal işleyişten, insan kaynağını yetiştirme süreçlerine kadar birçok boyutta kurumlar arasında benzerlik tespit edilmiştir. Ayrıca yapılan işin niteliği ve çalışan profilinin öğrenci ağırlıklı olması nedeniyle yönetsel fonksiyonların resmi ve bürokratik bir işleyişten uzak olduğu ortaya çıkmıştır.

Kaynakça

  • Açık, Y. & Uslu L. & Apaydın F. (2016). Türkiye’deki üniversitelerin radyo ve televizyon yayıncılığı yapmasının hukuki boyutu ve alternatif bir platform olarak internet, XVIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri içinde (ss. 257-263).
  • Aydın, A. H., (2001). Yönetimin fonksiyonları. S. Güney, (Der.), (ss. 57-86), Ankara: Nobel Yayınları,.
  • Aziz, A. (1981). Radyo ve televizyona giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi S.B.F. Yayını.
  • Aziz, A. (2012). Radyo yayıncılığı. 4. Basım, Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Bay, N. (2007). Radyo ve televizyon yayıncılığı. İstanbul: Nüve Kültür Merkezi Yayınları.
  • Cankaya, Ö. (2000). Türkiye’de Radyo Yayıncılığının Öyküsü, İstanbul Radyosu, Anılar, Yaşantılar, (Haz. Ayhan Dinç, Özden Cankaya, Nail Ekici). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Chantler, P. & Harris, S. (1997). Local radio journalism. Oxford: Focal Press.
  • Creswell, J. W. (2014). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (Çev. Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Eren, E. (2011). Yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Genç, N. (2004). Yönetim ve organizasyon, çağdaş sistemler ve yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Jansen, J. J. P., Van den Bosch, F. A. J. & Volberda, H. W. (2005). Exploratory innovation, exploitative innovation, and ambidexterity: the impact of environmental and organizational antecedents. Schmalenbach Business Review, 57(4), 351-363.
  • Haşıloğlu, S. B., Baran, T. & Aydın, O.(2015). Pazarlama araştırmalarındaki potansiyel problemlere yönelik bir araştırma: kolayda örnekleme ve sıklık ifadeli ölçek maddeleri. Pamukkale İşletme ve Bilişim Yönetimi Dergisi. 2(1). (ss.19-28). doi: 10.5505/pibyd.2015.47966
  • Kejanlıoğlu, B., (2003). Medya toplum ilişkisi ve küreselleşmenin yerel medyaya sunduğu olanaklar. Medya ve toplum, Sevda Alankuş (Der.), İstanbul: İPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Koçer S. (2013). Radyo ve televizyon işletmelerinde yönetim ve organizasyon, Radyo ve televizyon işletmeciliği, (ss. 2-29), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
  • Kuyucu M. (2013). Radyonun müzik kutusuna dönüşümü: Radyo program türleri ve tercih edilirlik oranları, NWSA-Humanities, 4C0175, 8, (4), 372-400.
  • Leidman, M. B. & Lamberski, R. J. (1986). A Methodology in studying noncommercial FM radio stations - A case study. Annual Convention of the Association for Educational Communications and Technology. Las Vegas. https://eric.ed.gov/?id=ED267783 , (Erişim Tarihi 06.01.2019).
  • Miller, K. J. (2017). Educational engagement: college radio, digital media, and organizational change. (PhD Thesis). University of Lowa. https://doi.org/10.17077/etd.9gpnmfdb , (Erişim Tarihi 06.01.2019).
  • Oria, J. (2013). We are all in it together: Managers’ differing views of competing hierarchical structures in a college radio station. (Thesis). Boulder, CO: University of Colorado - Boulder. https://scholar.colorado.edu/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.com/&httpsredir=1&article=1656&context=honr_theses , (Erişim Tarihi 06.01.2019).
  • Osunkunle, O. (2008). Campus based radio stations as agents of social change in post apartheid south africa: An evaluative study, Ejour-nalist, 8 (1), 1-19 http://ejournalist.com.au/ejournalist_v8n1.php. , (Erişim Tarihi: 20.10.2018).
  • Pasaoğlu, D. (2013). Yönetim organizasyon, Açıköğretim Fakültesi Yayınları, (3-21), Eskişehir.
  • Raymond, R. K. (2013). Management practices of student-run broadcast radio stations: a national review of contemporary college radio. (Thesis and Dissertations). Indiana University of Pennsylvania. (All).606. https://knowledge.library.iup.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1664&context=etd , (Erişim Tarihi 06.01.2019).
  • Sabran, R. & Karim, N. (2018). Sustainability of campus radio in malaysian and indonesian Universities: challenges and way forward. Journal of Islamic Social Sciences and Humanities, 15 (Oct.), 35-46.
  • Sabuncuoğlu, Z. & Tokol, T. (2003). İşletme. Bursa: Furkan Ofset.
  • Saran, M. & Tunç, A. (2004). Üniversite radyolarının üniversite öğrencileri arasındaki dinlenilirlik oranının belirlenmesine ve öğrencilerin üniversite radyosundan beklentilerine ilişkin görüşlerinin tespitine yönelik bir araştırma (Örnek Çalışma: EÜ Radyosu – Radyo Kampüs Ege) https://docplayer.biz.tr/14264479-Mine-saran-ph-d-saran-iletisim-ege-edu-tr-ege-university-turkey-ayca-tunc-tayca-iletisim-ege-edu-tr-ege-university-turkey.html , (Erişim Tarihi: 25.10.2018).
  • Tufan, F. (2019). Alternatif radyo yayıncılığı. Ankara: Gece Akademi.
  • Yağar, F., Dökme, S. (2018). Niteliksel araştırmaların planlanması: Araştırma soruları, örneklem seçimi, geçerlik ve güvenirlik. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 1-9.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık
  • https://www.trt.net.tr/Kurumsal/tarihce.aspx TRT Tarihçe (Erişim Tarihi 06.10.2019).
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Güzin Kıyık Kıcır 0000-0002-6042-3422

Fatma Nur Demir Bu kişi benim

Nebiye Özaydemir Bu kişi benim 0000-0003-0903-5800

Yayımlanma Tarihi 29 Eylül 2020
Gönderilme Tarihi 27 Şubat 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 22 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Kıyık Kıcır, G., Demir, F. N., & Özaydemir, N. (2020). ÜNİVERSİTE RADYOLARININ YÖNETSEL İŞLEYİŞİ, TÜRKİYE ÖRNEKLEMİNDE BETİMSEL BİR ANALİZ. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(3), 1279-1300. https://doi.org/10.16953/deusosbil.533093