Halka Açık Restoran İşletmelerinde Nakit Akış Profillerinin Firma Yaşam Döngüsü Açısından İncelenmesi: Uluslararası Bir Karşılaştırma
Öz
Bu çalışmanın
temel amacı halka açık restoran işletmelerinin nakit akış performanslarının
“Nakit Akışlarının Sağlandığı Faaliyetler Yöntemine” göre uluslararası
karşılaştırmalı olarak incelenmesi ve işletmelerin yöntemle elde edilen profillerinin
firma yaşam döngüsü açısından durumlarının tespit edilmesidir. Bu amaçla dünyada 32 ülke borsasında işlem
gören 244 adet restoran işletmesinin 2011-2016 dönemindeki nakit akışları “Nakit
Akışlarının Sağlandığı Faaliyetler Yöntemine” göre incelenmiştir. Yapılan
incelemeye göre işletmeler yoğun olarak esas faaliyetlerinden pozitif, yatırım
ve finansman faaliyetlerinden negatif nakit akışına sahiptir. Araştırma
sonuçlarına göre işletmelerin tüm yıllarda yoğun olarak başarılı işletme profiline
sahip oldukları, bunun ardından en fazla görülen profilin ise büyüyen işletme
olduğu yönündedir. Bu sonuçlardan hareketle, incelenen restoran işletmelerinin
nakit akış profillerine göre firma yaşam döngüsünde yoğunluklu olarak olgunluk
ve büyüme evresinde oldukları tespit edilmiştir. Özellikle 2014 ve 2015
yıllarında olgunluk evresinde görülen azalma eğilimine karşın büyüme
evresindeki artış eğilimi birbirini dengeler niteliktedir.
Anahtar Kelimeler
Halka Açık Restoranlar Nakit Akışı Nakit Akışlarının Sağlandığı Faaliyetler Yöntemi Nakit Akış Profilleri Firma Yaşam Döngüsü
Kaynakça
- Aktaş, R.,Karğın, S. ve Karğın, M. (2012). Nakit akışlarının sağlandığı faaliyetler yöntemi ile işletmelerin nakit akış profillerinin incelenmesi.Muhasebe ve Finansman Dergisi;(56):101-118. Amerikan Restoranları Birliği (2017), Industryimpact. http://www.restaurant.org/Industry-Impact Erişim Tarihi: 27.02.2017. Başar, B. ve Azgın, N. (2016). İşletme performansının ölçülmesinde nakit akış analizlerinin esasları ve borsa istanbul perakende sektöründe bir araştırma.Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi;8(23): 779-804. Bhandari, S. B. ve Iyer, R. (2013). Predicting business failure using cash flow statement based measures.Managerial Finance;39(7): 667-676. Black, E. (1998). Life-cycle impacts on the incremental value-relevance of earningsand cash flow measures. Journal of Financial Statement Analysis;4(1): 40-46. Brealey, R. A.,Myers, S. C. ve Marcus, A. J. (1995). İşletme Finansının Temelleri, çev. Bozkurt, Ü., Arıkan, T. ve Doğukanlı, H. (2007). (5. Basım),Literatür Yayıncılık, İstanbul. Dickinson, V. (2011). Cash flow patterns as a proxy for firm life cycle. The Accounting Review;86(6): 1969-1994. Fawzi, N. S.,Kamaluddin, A. ve Sanusi, Z. M. (2015). Monitoringdistressedcompaniesthrough cash flow analysis. ProcediaEconomicsand Finance;(28):136-144. Gup, B. E.,Samson, W. D., Dugan, M. T, Kim, M. J. ve Jittrapanun, T. (1993). An analysis of patterns from the statement of cash flows.Financial PracticeandEducation;3(2): 73-79. Karadeniz, E. (2017). Halka açık konaklama işletmelerinin nakit akış profillerinin analizi: uluslararası bir karşılaştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi;14(3): 167-185. Karapınar, A. ve AyıkoğluZaif, F. (2013). Finansal Analiz (Uluslararası Finansal Raporlama Standartları ile Uyumlu), (3. Baskı),Gazi Kitabevi,Ankara Karğın, M. ve Aktaş, R. (2011). Türkiye muhasebe standartlarına göre raporlanmış nakit akış tablosu ve analizi. Muhasebe ve Finansman Dergisi; (52): 1-24. Largay, J. A. ve Stickney, C. P. (1980). Cash flows, ratio analysis and the W.T. grant company bankruptcy.Financial AnalystsJournal; 36(4):51-54. Moyer, R. C.,McGuigan, J. R. ve Kretlow, W. J. (2006). Contemporary Financial Management, (10th Edt.), Thomson Corporation, South Western,USA Mulford, C. W. ve Comiskey, E. E. (2001). Financial Warnings, John Wiley, New York. Orhan, A. ve Başar, A. B. (2015). İşletmelerde nakit akış profilleri ve analizi: bist 100 işletmeleri üzerine bir uygulama. Muhasebe ve Vergi Uygulamaları Dergisi;8(2):107-122. Örten, R., Kaval, H. ve Karapınar, A. (2012). Türkiye Muhasebe-Finansal Raporlama Standartları (Uygulama ve Yorumları),(6. Baskı), Gazi Kitabevi, Ankara. Resmi Gazete, (2005). Nakit akış tablolarına ilişkin Türkiye muhasebe standardı (TMS 7) hakkında tebliğ, Yayın Tarihi: 18.01.2005 Sıra No: 4.http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2005/01/20050118-16.htm#_ftnref1 Erişim Tarihi: 27.02.2017. Sakarya, Ş. ve Akkuş, H. T. (2015). Finansal performansın ölçülmesinde geleneksel oranlar ile nakit akım oranlarının karşılaştırmalı analizi: BIST çimento şirketleri üzerine TOPSIS yöntemi ile bir uygulama. AKÜ İİBF Dergisi; 17(1):109-123. Sayari, N. ve Mugan, F. N. C. S. (2013). Cash flow statement as an evidence for financial distress. Universal Journal of Accounting and Finance; 1(3): 95-103. Shamsudin, A. ve Kamaluddin, A. (2015). Impending Bankruptcy: Examining Cash Flow Pattern of Distress and Healty Firms. Procedia Economics and Finance;(31): 766-774. SteynBruwer, B. W. ve Hamman, W.D. (2005). Cash flow patterns in listed South African ındustrial companies. MeditariAccountancyResearch; 13(1): 1-17.
Öz
Kaynakça
- Aktaş, R.,Karğın, S. ve Karğın, M. (2012). Nakit akışlarının sağlandığı faaliyetler yöntemi ile işletmelerin nakit akış profillerinin incelenmesi.Muhasebe ve Finansman Dergisi;(56):101-118. Amerikan Restoranları Birliği (2017), Industryimpact. http://www.restaurant.org/Industry-Impact Erişim Tarihi: 27.02.2017. Başar, B. ve Azgın, N. (2016). İşletme performansının ölçülmesinde nakit akış analizlerinin esasları ve borsa istanbul perakende sektöründe bir araştırma.Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi;8(23): 779-804. Bhandari, S. B. ve Iyer, R. (2013). Predicting business failure using cash flow statement based measures.Managerial Finance;39(7): 667-676. Black, E. (1998). Life-cycle impacts on the incremental value-relevance of earningsand cash flow measures. Journal of Financial Statement Analysis;4(1): 40-46. Brealey, R. A.,Myers, S. C. ve Marcus, A. J. (1995). İşletme Finansının Temelleri, çev. Bozkurt, Ü., Arıkan, T. ve Doğukanlı, H. (2007). (5. Basım),Literatür Yayıncılık, İstanbul. Dickinson, V. (2011). Cash flow patterns as a proxy for firm life cycle. The Accounting Review;86(6): 1969-1994. Fawzi, N. S.,Kamaluddin, A. ve Sanusi, Z. M. (2015). Monitoringdistressedcompaniesthrough cash flow analysis. ProcediaEconomicsand Finance;(28):136-144. Gup, B. E.,Samson, W. D., Dugan, M. T, Kim, M. J. ve Jittrapanun, T. (1993). An analysis of patterns from the statement of cash flows.Financial PracticeandEducation;3(2): 73-79. Karadeniz, E. (2017). Halka açık konaklama işletmelerinin nakit akış profillerinin analizi: uluslararası bir karşılaştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi;14(3): 167-185. Karapınar, A. ve AyıkoğluZaif, F. (2013). Finansal Analiz (Uluslararası Finansal Raporlama Standartları ile Uyumlu), (3. Baskı),Gazi Kitabevi,Ankara Karğın, M. ve Aktaş, R. (2011). Türkiye muhasebe standartlarına göre raporlanmış nakit akış tablosu ve analizi. Muhasebe ve Finansman Dergisi; (52): 1-24. Largay, J. A. ve Stickney, C. P. (1980). Cash flows, ratio analysis and the W.T. grant company bankruptcy.Financial AnalystsJournal; 36(4):51-54. Moyer, R. C.,McGuigan, J. R. ve Kretlow, W. J. (2006). Contemporary Financial Management, (10th Edt.), Thomson Corporation, South Western,USA Mulford, C. W. ve Comiskey, E. E. (2001). Financial Warnings, John Wiley, New York. Orhan, A. ve Başar, A. B. (2015). İşletmelerde nakit akış profilleri ve analizi: bist 100 işletmeleri üzerine bir uygulama. Muhasebe ve Vergi Uygulamaları Dergisi;8(2):107-122. Örten, R., Kaval, H. ve Karapınar, A. (2012). Türkiye Muhasebe-Finansal Raporlama Standartları (Uygulama ve Yorumları),(6. Baskı), Gazi Kitabevi, Ankara. Resmi Gazete, (2005). Nakit akış tablolarına ilişkin Türkiye muhasebe standardı (TMS 7) hakkında tebliğ, Yayın Tarihi: 18.01.2005 Sıra No: 4.http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2005/01/20050118-16.htm#_ftnref1 Erişim Tarihi: 27.02.2017. Sakarya, Ş. ve Akkuş, H. T. (2015). Finansal performansın ölçülmesinde geleneksel oranlar ile nakit akım oranlarının karşılaştırmalı analizi: BIST çimento şirketleri üzerine TOPSIS yöntemi ile bir uygulama. AKÜ İİBF Dergisi; 17(1):109-123. Sayari, N. ve Mugan, F. N. C. S. (2013). Cash flow statement as an evidence for financial distress. Universal Journal of Accounting and Finance; 1(3): 95-103. Shamsudin, A. ve Kamaluddin, A. (2015). Impending Bankruptcy: Examining Cash Flow Pattern of Distress and Healty Firms. Procedia Economics and Finance;(31): 766-774. SteynBruwer, B. W. ve Hamman, W.D. (2005). Cash flow patterns in listed South African ındustrial companies. MeditariAccountancyResearch; 13(1): 1-17.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Nisan 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 16 Kasım 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 27 Sayı: 1 |
