Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 1, 65 - 92, 03.06.2020

Hakan Türkmen Pelin Köseoğlu

Öz

Üniversitelerin eğitim fakültelerinde informal
ortamların kullanım durumunu ve bu ortamlardaki fen öğretimi sürecine etki eden
kriterleri akademisyenlerin görüşleriyle ortaya koymak bu araştırmanın temel
amacıdır. Araştırmanın çalışma grubunu Eğitim Fakültesi Fen Bilgisi
Öğretmenliği Lisans Programı’nda bulunan fen grubu alan derslerini veren 34
akademisyen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak
araştırmacılar tarafından hazırlanan bir anket kullanılmıştır. Akademisyenlerin
verdikleri cevaplar SPSS 25.0 istatistik paket programı ile çözümlenmiş,
betimsel istatistiklerden frekans (f) ve yüzde (%) dağılımları şeklinde
verilmiştir. Sonuç olarak, akademisyenlerin kullandıkları informal ortamların
frekanslarının yeterli düzeyde olmadığı, kullanmak istedikleri ortamlar
sorulduğunda genel olarak frekansın arttığı görülmüştür. Akademisyenlerin,
informal ortamlarda fen öğretimi sürecinin güvenli, düşük maliyetli, kolay
ulaşılabilir ve informal ortamların fiziksel özelliklerinin ve uzman bulundurup
bulundurmamasının önemsediği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

informal öğrenme ortamları fen eğitimi akademisyen görüşleri

Kaynakça

  • Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim Amaçlı Gezilerin Planlanmasına İlişkin Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Uygulamaları: Altı Farklı Alan Gezisinin Değerlendirilmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1049 – 1072.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç, E., Akgün, Ö., Karadeniz, ve Ş., Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Demircioğlu G. ve Aslan A. (2018). A review on Turkish graduate studies performed on out-of-school learning environments. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 8(16), 379-402.
  • Diamond, J. (1986). The behaviour of family groups in science museums. Curator: The Museum Journal, 29 (2), 139 – 154.
  • Hannu, S. (1993). Science centre education. motivation and learning in ınformal education. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Helsinki Üniversitesi, Öğretmen Eğitimi Anabilim Dalı, Helsinki: Finlandiya.
  • Kaptan, F. (1999). İlköğretimde fen bilgisi öğretimi öğretmen el kitabı. Modül 7, 9. Ankara: MEB.
  • Karademir, E. (2013). Öğretmen ve Öğretmen Adaylarının Fen ve Teknoloji Dersi Kapsamında Okul Dışı Öğrenme Etkinliklerini Gerçekleştirme Amaçlarının Planlanmış Davranış Teorisi Yoluyla Belirlenmesi (Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara), 174, 339042
  • MEB. (1973). Milli Eğitim Temel Kanunu, Ankara.
  • MEB. (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programı, Ankara: MEB Yayınları.
  • Orion, N. ve Hofstein, A. (1994). Factors that influence learning during a scientific field trip in a natural environment. Journal of Research in Science Teaching, 29, 1097–1119.
  • Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: içerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3 (2), 60- 81.
  • Serin, U., Serin, O. ve Kesercioğlu, T. (2005). Eğitim fakülteleri ilköğretim bölümü öğrencilerinin fen bilimlerine yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. TED Eğitim ve Bilim Dergisi, 30(138), 38-44.
  • Storksdieck, M. (2001). Differences in teachers’ and students’ museum field-trip experiences. Visitor Studies Today, 4(1), 8 -12.
  • Türkmen, H. (2010). İnformal (sınıf-dışı) fen bilgisi eğitimine tarihsel bakış ve eğitimimize entegrasyonu. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (39), 46-59.
  • Türkmen, H. (2015). İlkokul öğretmenlerin sınıf dışı ortamlardaki fen öğretimine bakış açıları. Journal of European Education, 5 (2), 47-55.
  • Türkmen, H. (2018). Ortaokul öğretmenlerinin sınıf-dışı ortamlarda öğretime bakış açıları. Ege Sosyal Bilimler Dergisi / Journal of Ege Social Science. 1 (1), 12-26.
  • Yüksek Öğretim Kurumu. (2018). Fen Bilgisi Öğretmenliği Lisans Programı. İnternetten 5 Haziran 2018 tarihinde http://www.yok.gov.tr/documents/10279/41805112/Fen_Bilgisi_Ogretmenligi_Lisans_Programi.pdf adresinden indirilmiştir.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hakan Türkmen

Pelin Köseoğlu

Yayımlanma Tarihi 3 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Türkmen, H., & Köseoğlu, P. (2020). Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 65-92.
AMA Türkmen H, Köseoğlu P. Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Haziran 2020;9(1):65-92.
Chicago Türkmen, Hakan, ve Pelin Köseoğlu. “Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları”. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 9, sy. 1 (Haziran 2020): 65-92.
EndNote Türkmen H, Köseoğlu P (01 Haziran 2020) Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 9 1 65–92.
IEEE H. Türkmen ve P. Köseoğlu, “Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları”, Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 9, sy. 1, ss. 65–92, 2020.
ISNAD Türkmen, Hakan - Köseoğlu, Pelin. “Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları”. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 9/1 (Haziran 2020), 65-92.
JAMA Türkmen H, Köseoğlu P. Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2020;9:65–92.
MLA Türkmen, Hakan ve Pelin Köseoğlu. “Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları”. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 9, sy. 1, 2020, ss. 65-92.
Vancouver Türkmen H, Köseoğlu P. Akademisyenlerin İnformal Ortamlarda Fen Öğretimine Bakış Açıları. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2020;9(1):65-92.
 Kapak Resmi İndir

Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (Amasya Education Journal)